Hoogtepunten Details

Deze wijnkelder heeft een recordomvang. Hij strekt zich over 4557 vierkante meter uit onder de Residenz, het bisschoppelijk paleis in Würzburg. Het machtige gebouw bovengronds met zijn spiegelkabinet en trappenhuis met plafondfresco’s van Tiepolo is het meest uitzonderlijke van alle barokpaleizen. In 1981 werd het door de Unesco uitgeroepen tot cultureel werelderfgoed. Ook de keldergewelven eronder met hun tot wel 5 meter dikke muren maken daar deel van uit. De beroemde architect Balthasar Neumann bouwde ze samen met het paleis zelf tussen 1720 en 1744.

Het bestaan van de Hofkeller is te danken aan een schenking van de Würzburgse bisschop Embricho die in een oorkonde uit 1128 is vastgelegd. Het is daarmee het oudste gedocumenteerde wijngoed van Duitsland dat zonder onderbreking in bezit van de regerende macht is geweest. De vorstbisschoppelijke wijnbouw heeft geduurd tot aan de secularisatie. In 1814 viel het complete wijngaardareaal toe aan de Beierse kroon. De nieuwe naam: Königlich Bayerischer Hofkeller. Het einde van de monarchie beieren in 1918 resulteerde in verzelfstandiging tot Beiers staatswijngoed met de naam Staatlicher Hofkeller Würzburg. Met een aanplant van 120 hectare wijngaarden en een jaarlijkse productie van ongeveer 850.000 flessen behoort het tot de grootste wijngoederen van Duitsland.

Het bij VDP aangesloten wijngoed zetelt in en onder het Würzburgse Rosenbachpaleis. Met zijn lengte van 891 meter en hoogte tot 6 meter vormt de Hofkeller een gigantische onderwereld op zich zelf. Zeven afzonderlijke kelders en een tunnel strekken zich onder de beide vleugels van de residentie uit: Rondellkeller, Kammerkeller, Rotweinkeller en de beroemde Stückfasskeller met zijn 100 houten fusten die elk 1200 liter bevatten. In de Bacchusecke bevindt zich de schatkamer, terwijl in de Beamtenkeller de drie reusachtige in 1784 gebouwde Beamtenweinfässer staan. Hieruit kwam ruim 200 jaar geleden het vloeibare loon van het hofpersoneel.

Ook staat hier het zogeheten Schwedenfass. Toen de burgers van Würzburg in 1631 hun wijn van het millennium uit 1540 in veiligheid wilden brengen voor de oprukkende Zweedse troepen, begroeven ze die in het bos. In 1684 werd die wijn toevallig ontdekt door vorstbisschop Konrad von Wernau. Hij liet er een speciaal vat voor bouwen, dat Schwedenfass. Bij een proeverij in 1966 kon worden vastgesteld dat de wijn toen nog steeds drinkbaar was.

De ruimte met moderne stalen tanks onder de zuidvleugel en de fustenkelder onder de noordvleugel worden verbonden door een 63 meter lange gang die in de jaren zestig gebouwd is en die dwars onder het ceremonieplein loopt. In het kader van de nieuwbouw van de vinotheek werd hij in 2004 ingericht als ‘geschiedenistunnel’ waarin ruim 875 jaar wijngeschiedenis tot leven komt. De nieuwe, bekroonde vinotheek kreeg een stalen proeflounge die aandoet als een Weinstube, moderne vitrines en stenen tabletten als eigentijds leesboek over de cultuurhistorische aspecten van de wijn.