Hoogtepunten Details

Ooit was dit het oudste klooster aan de Ahr, het nonnenconvent van de augustinessen bij Dernau. Het klooster Marienthal werd in 1137 gesticht. Voor de bewoonsters ervan was het leven kennelijk niet gemakkelijk, want in oude annalen is sprake van processen en problemen met de buurgemeenten. Ook zorgde de Hubach regelmatig voor overstromingen.

Het klooster bood onderdak aan zeven activiteiten, waaronder een distilleerderij en een gastenverblijf. En natuurlijk bezat het ook wijngaarden. De nonnen konden het in Marienthal tot aan de Dertigjarige Oorlog volhouden. In 1632 pluderden de Zweden echter het klooster en in 1646 lieten de Fransen het afbranden. De wederopbouw begon in 1699 en de uitgebreide tuin kreeg in 1762 zelfs een tot op heden bewaard paviljoentje. Het definitieve einde kwam evenwel in 1802. De Franse keizer Napoleon kondigde na zijn veroveringen de secularisatie van kloosters aan. De gebouwen werden daarna verkocht, terwijl de kerk tot ruïne verviel. Ten tijde van de opheffing had het klooster een kuiper en gezellen in dienst, zo berichten de annalen, en vier arbeiders voor het werk in de wijngaard. Wijn werd nadien gemaakt door verschillende eigenaren. Een van hen liet in 1910 een groot herenhuis bouwen, dat spoedig door de Ahrtalbahn gekocht werd om als kantoorgebouw dienst te doen. In 1925 werd het complex Pruisisch staatswijndomein Marienthal. In 1952 werd een deel van de 19 hectare wijngaarden omgevormd in een proefstation van het Land Rheinland-Pfalz voor de teelt van nieuwe druivenrassen.

Tegenwoordig bloeit er weer nieuw leven binnen de oude ruïnemuren. In 2004 kocht een groep wijnproducenten uit de omgeving van Marienthal het voormalige staatdomein. Kloster Marienthal werd daarmee weer een modern  wijngoed in privaat eigendom met een restaurant dat gezamenlijk geëxploiteerd wordt door de coöperaties Dagernova en Mayschoß-Altenahr, evenals de wijngoederen Brogsitter en Meyer-Näkel. In de tuinzaal kun je bij een glas Spätburgunder en zelfgemaakte Flammkuchen met een blik op de ruïne mijmeren over het verleden.